Akciğer kanseri tedavisinde en sık başvurulan yöntemlerden biri radyoterapidir. Radyoterapi, iyonize radyasyonun kanserli dokuya uygulanarak tedavi edilmesini sağlar. Radyoterapide ideal hedef, kanserli dokuyu tamamen yok etmek ve çevredeki sağlıklı dokulara zarar vermemektir. Çünkü radyoterapide radyasyonun sağlıklı dokuya olan etkisi ile tümörlü dokuya olan etkisi aynıdır. Radyasyonun zararları geri dönüşümsüz olabilir.

Akciğer kanseri tedavisinde başvurulan yöntemler üç ana başlıkta toplanır:

Akciğer kanserinde uygulanacak tedavi, onkolojik prensiplere uygun olarak ve saptanan endikasyonlara göre belirlenir. Bu yöntemler bazen tek başına, bazen ikili kombinasyonlarla, bazen de üçlü kombinasyonlarla kullanılabilir.

Akciğer kanseri tedavisine karar verilirken doğru seçimi yapabilmek için temel bazı bilgilere ihtiyaç vardır. Histolojik tanı, tümörün benign (iyi huylu) mi yoksa malign (kötü huylu) mi olduğunu belirlemek için gereklidir. Çünkü benign ve malign tümörlerin tedavi yaklaşımları birbirinden farklıdır. Ayrıca, histopatolojik hücre tipine göre kanserin klinik ve patolojik davranışları da değişkenlik gösterir.

Akciğer kanserinde, küçük hücreli olmayan akciğer kanseri (KHDAK) ve küçük hücreli akciğer kanseri (KHAK) olmak üzere iki ana tür bulunur. Bu iki türün klinik gidişatı ve prognozları farklı olduğu için tedavi yaklaşımları da farklıdır. Radyasyon onkoloğunun, tümörün radyosensitif veya radyokuratif olup olmadığı hakkındaki bilgisi tedavi yöntemini etkiler.

Akciğer kanserleri, primer olarak bir hücre kümesinden çıkar ve lokal bir bölgeye yayılım gösterir. Sadece lokal yayılım göstermekle kalmaz, aynı zamanda iki ana yoldan metastaz yapar:

Bu nedenle, hastalara tedavi kararı vermeden önce akciğer kanserinin yayılımı tam olarak belirlenmeli ve evrelenmelidir. Her kanser hücresinin evresine göre tedavi değişiklik gösterir. Hastanın genel durumu ve performansına göre tedavi endikasyonu bireysel olarak değerlendirilmelidir.

Akciğer kanserinin erken evrelerinde (T1, T2 tümörlü hastalar) en iyi seçenek cerrahi müdahaledir. Bu tedavide amaç, tümörü ortadan kaldırmak ve sağlıklı dokuyu korumaktır. Bu hastalarda lokal nüks oranı belirgin şekilde azaltılabilir. Ancak akciğer kanseri hastalarının sadece %30'u klinik olarak opere edilebilir. Bu hastaların yarısı cerrahi sırasında rezektable bulunamaz. Yaşlı hastalar ise operabl olmalarına rağmen medikal kontrendikasyonlar nedeniyle operasyona alınamayabilirler.